mijn broer,
ik mis je !
ik zal je nooit vergeten !
RUST ZACHT DENNIS

Als tranen een trap konden bouwen
En herinneringen een brug
Dan klom ik hog de hemel in
En bracht je weer terug
ien en erica een dikke knuffel

*DENNIS*
Streep zijn naam niet door,
alsof hij nooit heeft bestaan,
1 van de liefsten die ik heb bezeten,
het toekomstbeeld van mijn bestaan.
Vraag me niet om dat te vergeten,
en gewoon weer door te gaan.
Want ik wil weer verder leven,
maar ik weet niet hoe dat moet.
Ik hoor bij hen die achterblijven,
overleven dat vergt veel moed !
Streep daarom zijn naam niet door,
noem zijn naam en laat me weten,
dat ook jij hem niet zult vergeten,
zo alleen kan ik verder gaan.

Lieve moeder en zusje van *Dennis,
Bij toeval ben ik op deze site terecht gekomen.
Het heeft zo moeten zijn.

Jullie *Dennis en mijn zoon *Xavier zijn allebij van 29 augustus.

Een datum dat onze kinderen ouder hadden moeten worden.
Maar dat mag voor jullie *Dennis en onze *Xavier niet meer gebeuren.

Het W A A R O M is een vraag, waar nooit een antwoord op komt.

Waarom de pijn en het gemis, dat weten we maar al te goed.

Lieve mama en zusje van *Dennis, wij wensen jullie heel veel liefde en kracht toe, met dit grote verlies.

Namens Agma en Olaf uit Eindhoven
(moeder van *Xavier Bos)

Pijn is jou niet meer horen praten
Pijn is jou nooit meer horen lachen
Jou missen is onze grootste pijn
Jou vergeten kunnen wij niet
Wij leven dan ook met stil verdriet

Voor altijd in ons hart, liefs je tante karin

Lieve Dennis,
Ik heb het de laatste tijd al zo vaak gezecht : ik mis je!!!
En het lijkt wel of dat steeds erger wordt.
Waarom!!!
Waarom jij!!!
We waren net zo gelukkig!
Wij met ons drietjes,Jij ,Erica en ik.
Alles ging ons voor de wind de laatste tijd.
Met jou ging het goed op school en op je werk, je had net een lieve vriendin, Sanne waar je stapelgek op was.
Met erica ging het goed op school en thuis.
Finacieel ging het ons beter.
Kortom , we hadden rust in ons kleine gezinnetje.
Ik liep soms op mijn werk door de gangen met een brede glimlach op mijn gezicht, wandt dan dacht ik aan jullie, jij en erica, twee gezonde kinderen waar het goed mee ging, en dan voede ik me een rijk en gelukkig mens.
Maar dat werd ons niet lang gegund, wandt nu zal ik me nooit meer zo gelukkig kunnen voelen.
Wandt jij bent weggegaan en hebt een stuk van mij meegenomen.
Het wordt nooit meer hetzelfde!
Mijn leven is totaal veranderd.
Mijn hart huilt!!!
Waarom!!!
Waarom jij!!!
Ik hou van je mijn jongen! mama

Schrijf hier een bericht die je graag kwijt wil aan Dennis zijn familie of aan Dennis...